Gedrag

Gedrag en Temperament

De expressie, de belangrijkste factor, moet levendig en attent zijn. Hij is intelligent en heeft een zeer goed geheugen, is onstuimig, zelfverzekerd, waaks en moedig. Daarnaast kan hij ook koppig, hard, eigenwijs en wat vechtlustig zijn ten opzichte van andere soortgenoten.

De Kerry Blue Terriër is echter bovenal een echte terriër die te allen tijde zijn mannetje staat. Het is een zeer geharde hond die verondersteld wordt zowat alles aan te kunnen. Natuurlijk moet hij geschikt zijn voor terriër-werk, dat wil zeggen 'schadelijk' wild kunnen grijpen en zo nodig doden. Dat betekent dat hij dassen, otters, ratten maar ook konijnen moet kunnen vangen.

De Kerry is nog steeds op en top een terriër met alle eigenschappen van dien. De Kerry is dan ook, zoals alle terriërs, zeer 'game' wat wil zeggen dat hij op iedere uitdaging van een andere hond ingaat. In de praktijk betekent dit, dat hij temperamentvol is en snel aan het vechten kan slaan. Wie een Kerry aanschaft kan dan ook niet verwachten dat hij een goedmoedige sul in huis haalt. Men zal altijd alert moeten zijn op confrontaties met andere dieren.

Toch verschilt de Kerry van de kleinere Engelse terriërs door zijn veelzijdige bruikbaarheid. Op de Ierse boerderijen is een ras een manusje van alles. De Kerry bewaakt het huis, het vee en de mensen, speelt met de kinderen, haalt als een volleerde herdershond het vee uit de weide en gaat met de baas mee op jacht, waarbij de Kerry ook goede diensten verricht bij het waterwerk.

De gevolgen van het 'game', kunnen in onze moderne tijd nog wel eens problemen opleveren. Vroeger was gameness een enorm voordeel. Het betekende voor de vele 'gewone' mensen die eigenlijk altijd arm waren, dat er wild op tafel kwam of verkocht kon worden. Tevens waren ze verantwoordelijk voor het bestrijden van ongedierte dat de oogst op at, het kippenhok vrijhield van vossen, enzovoort. Een aardig zakcentje viel er destijds ook te verdienen met meten van de gameness van de honden met bijvoorbeeld hondengevechten. De boerenwoningen lagen vaak ver uit elkaar, dus de kans dat de hond veel vreemde honden (of katten) tegenkwam en hen om zeep hielp was vrij klein. Aanleg voor vechten en jagen werd destijds gezien als een voordeel. In onze tijd kunnen deze in het ras verankerde eigenschappen echter wel eens problemen opleveren. We leven nu immers dicht op elkaar in een wereld vol honden, katten en andere dieren. De moderne Kerry heeft wel wat zijn scherpe kantjes verloren, maar toch is en blijft het een terriër. Overigens zijn en blijven de Kerry's voor hun eigen mensen aardige en betrouwbare huisgenoten en is het zeker niet zo dat zij meer dan andere rassen geneigd zijn tot een machtsstrijd met hun mensen.

De Kerry kan in zijn jeugd onderdanig zijn ten opzichte van andere honden. Als zij echter (meestal) jong volwassen leeftijd bij een vechtpartij betrokken raken, lijkt er een knop te worden omgezet: Vechten is leuk en je kunt het me alle honden doen. Om dit soort 'conclusies' te voorkomen, is het goed de hond van jongs af aan te laten wennen aan andere honden en hun gedrag. Daarnaast, en dit is misschien wel het belangrijkste, moet die eerste vechtpartij worden voorkomen! Bij de meeste terriërrassen vechten de teven net zo graag, sommigen zeggen zelfs met nog meer animo dan de reuen. 'Game' zijn betekent ook erg moedig zijn en je vrij ongevoelig gedragen ten opzichte van pijn.

Om de Kerry tot een prettige kameraad te maken waarmee je overal kunt komen, is het nodig om hem goed te socialiseren. Vooral de juiste omgang met andere honden moet er al jong in gehamerd worden. Als het spel van de jonge hond te wild wordt en uit de hand dreigt te lopen, moet er worden ingegrepen voordat het tot een knokpartij komt. Deze eerste kennismaking met het vechten moet er gewoon niet komen! 

Voor meer informatie of vragen kun je altijd contact opnemen via dutchbrand.kerryblue@gmail.com.